Devamlı bir işte çalışmaya başlamadan önceki son “çıkış” öğrencilik. İlk ve ortaöğretimden farklıdır yaş münasebeti ile. Avucunun içinde duran senin hayatındır -çoğunluk için-. “Çoğunluk için” dememin sebebi de, çocuklarının büyüdüğünü bir türlü kabul etmeyen ailelerin varlığı. Birey olmaktan oldukça uzak bedenler yetiştiriyorlar insanlar. Her şeyi planlıyorlar.
Bilinmeyen sebeplerle pek sevilmez üniversite öğrencisi bu ülkede. Birlikte bir organizasyon yapılsa mutlaka birkaç tanesinin çıplak olduğu düşünülür. Son derece trajik bir durumda hayatını kaybeden öğrenciler için de söylenmişti bu. “Yarı çıplak bulundular” Sen mi buldun?
Keyfini çıkarmak lazım bu yılların. İnsan hayatının kendi adına saçmalayabildiği ve tüm saçmalıklarını “Ben öğrenciyim hala” diyerek kabullenebildiği bu tatlı yıllar ne yazık ki uzun sürmüyor. Üniversiteden mezun olmak, kazanmaktan daha kolay.
Kötü bir örnek olduğumu bile bile, ağırdan alıp keyfini çıkarıyorum güzel günlerin. Sonu gelene kadar güzel olmaya devam edecek.
Kayıtlar
